Καρκίνος του μαστού, οιστρογόνα και ορμονικοί διαταράκτες

Καρκίνος του μαστού, οιστρογόνα και ορμονικοί διαταράκτες

Η σκληρή αλήθεια: οι επίσημες διαγνώσεις καρκίνου του μαστού αυξάνονται κατά μέσο όρο κατά 1% ετησίως – είναι ο πιο συχνά διαγνωσμένος καρκίνος παγκοσμίως. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η τάση σχετίζεται με τις αυξανόμενες ποσότητες ορμονικών (ενδοκρινικών) διαταρακτών στους οποίους εκτίθενται οι άνθρωποι καθημερινά, τις τελευταίες δεκαετίες.

Είναι;

Αποδεικνύεται ότι ο καρκίνος του μαστού και τα οιστρογόνα συνδέονται στενά, γι' αυτό και ο καρκίνος του μαστού θεωρείται πλέον σε μεγάλο βαθμό ως ορμονική νόσος. Και είναι λογικό, αφού το 80% των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού είναι θετικοί σε υποδοχείς οιστρογόνων. Αυτό σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα έχουν υποδοχείς οιστρογόνων στην επιφάνειά τους και αναπτύσσονται περισσότερο όταν τα οιστρογόνα [ή χημικές ουσίες που συμπεριφέρονται σαν οιστρογόνα] συνδέονται με αυτά. Η παρουσία ορμονικών υποδοχέων στα καρκινικά κύτταρα κατευθύνει τη θεραπεία προς τη στέρηση του όγκου από τις ορμόνες που χρειάζεται για να αναπτυχθεί, γνωστή και ως ορμονοθεραπεία. Δεδομένου ότι η πλειονότητα των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού είναι θετικές σε ορμονικούς υποδοχείς, η στρατηγική εδώ είναι να μην επιτρέψουμε στα καρκινικά κύτταρα να έχουν πρόσβαση σε οιστρογόνα.

Συμπέρασμα 1: Ο καρκίνος του μαστού θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ορμονική νόσος.

Συμπέρασμα 2: Τα οιστρογόνα είναι κλειδί για τον καρκίνο του μαστού.

Αληθινά και Ψεύτικα Οιστρογόνα

Πριν συνεχίσουμε, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα σχετικά με τα οιστρογόνα.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, μικρές ποσότητες οιστρογόνου παράγονται στο σώμα. Είναι μια θεμελιώδης ορμόνη του σώματος άλλωστε. Αλλά επίσης έχουμε χημικές ουσίες που δρουν όπως τα οιστρογόνα στο σώμα και συνδέονται με τους ίδιους υποδοχείς, προκαλώντας βιολογικά αποτελέσματα που κανονικά θα έπρεπε να προκαλεί μόνο το αληθινό οιστρογόνο. Αυτές οι χημικές ουσίες ονομάζονται ψευδοοιστρογόνα, διότι παρεμβαίνουν στις φυσιολογικές λειτουργίες των πραγματικών ορμονών και διαταράσσουν την ορμονική ισορροπία στο σώμα μας.

Αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, επειδή στην πραγματικότητα κατακλυζόμαστε από πολλές τέτοιες χημικές ουσίες που συμπεριφέρονται σαν οιστρογόνα (ή άλλες ορμόνες) σε καθημερινή βάση. Είμαστε εκτεθειμένοι μέσω των καλλυντικών μας, των προϊόντων προσωπικής υγιεινής, των συνθετικών συστατικών τροφίμων, των φυτοφαρμάκων και πολλών δημοφιλών καταναλωτικών προϊόντων. Με άλλα λόγια, είμαστε χρόνια εκτεθειμένοι σε συνθετικές ουσίες που συμπεριφέρονται σαν οιστρογόνα στο σώμα μας.

Και αυτό μας αρρωσταίνει.

Ακόμη και σε ελάχιστες ποσότητες, η καθημερινή και χρόνια έκθεση σε τέτοιες χημικές ουσίες, γνωστές συλλογικά ως ενδοκρινικοί (ή ορμονικοί) διαταράκτες, προκαλεί σταδιακά σημαντική ορμονική ανισορροπία, η οποία εμφανίζεται ως σημαντικά προβλήματα υγείας σε ΟΛΕΣ τις ηλικιακές ομάδες. Και τα αυξημένα κρούσματα καρκίνου του μαστού είναι μόνο ένα από αυτά τα προβλήματα.

Φυσικά, δεν συμπεριφέρονται όλοι οι ενδοκρινικοί διαταράκτες όπως τα οιστρογόνα και δεν διαταράσσουν μόνο την παραγωγή οιστρογόνων στο σώμα. Υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες ορμονικών διαταρακτών που βλάπτουν άλλες ορμόνες ή συστήματα του σώματος, προκαλώντας εξίσου σημαντικές, αλλά διαφορετικές βλάβες.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ένωση Ενδοκρινολογίας (Endocrine Scientific Society), η χρόνια έκθεση σε ορμονικούς διαταράκτες σχετίζεται με μια ποικιλία ορμονικών καταστάσεων (που όλες αυξάνονται τις τελευταίες δεκαετίες), από καρκίνους του μαστού, των όρχεων, των ωοθηκών και του προστάτη, έως την επισφαλή ανάπτυξη του εγκεφάλου (στα παιδιά) και μεταβολικές καταστάσεις, όπως ο διαβήτης και παχυσαρκία. Τα θέματα γονιμότητας συνδέονται επίσης στενά με την έκθεση σε ενδοκρινικούς (ορμονικούς) διαταράκτες, όπως μη κατερχόμενους όρχεις, δυσπλασίες του πέους και κακή ποιότητα σπέρματος στους άνδρες και στις γυναίκες κακή ποιότητα ωαρίων, χαμηλό απόθεμα ωοθηκών (ακόμη και σε πολύ μικρές ηλικίες), επαναλαμβανόμενη απώλεια εγκυμοσύνης και υπογονιμότητα.

[Σημαντική σημείωση: κάποιοι υποστηρίζουν ότι, ως καταναλωτές, εκτιθόμαστε μόνο σε μικροσκοπικές ποσότητες ορμονικών διαταραχών, κάτι που δεν μπορεί να αποτελεί πρόβλημα για την ανθρώπινη υγεία. Αυτό είναι το περίφημο επιχείρημα «η δόση κάνει το δηλητήριο», το οποίο ισχύει για πολλές χημικές ουσίες, αλλά ΟΧΙ για ορμονικούς διαταράκτες (ή ορμόνες). Αυτή είναι μια σημαντική συζήτηση, που αξίζει τον δικό της χώρο και χρόνο, οπότε μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ…

Συμπέρασμα 3: Οι ορμονικοί διαταράκτες είναι χημικές ουσίες που συμπεριφέρονται όπως τα οιστρογόνα και βλάπτουν την ορμονική ισορροπία του σώματος.

Ενδοκρινικοί διαταράκτες και καρκίνος του μαστού

Πολλοί επιστήμονες έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι η αύξηση του καρκίνου του μαστού που παρατηρούμε τα τελευταία 50 χρόνια οφείλεται στη συνεχή και αυξανόμενη έκθεση σε χημικές ουσίες που συμπεριφέρονται σαν ορμόνες, ειδικά τα οιστρογόνα, στο σώμα μας.

Σύμφωνα με την Endocrine Scientific Society, η έκθεση σε χημικές ουσίες που διαταράσσουν τις ορμόνες και ο καρκίνος του μαστού συνδέονται, γεγονός το οποίο γίνεται πολύ πιο ξεκάθαρο όταν η έκθεση σε ορμονικούς διαταράκτες συμβαίνει σε ευαίσθητες φάσεις, όπως η εγκυμοσύνη και η εφηβεία. Αυτά είναι κρίσιμα και ευάλωτα «αναπτυξιακά παράθυρα» που ο ιστός του μαστού αναπτύσσεται ή ωριμάζει και είναι εξαιρετικά ευαίσθητος σε εξωτερικές χημικές παρεμβολές. Η έκθεση σε ουσίες που μοιάζουν με ορμόνες κατά τη διάρκεια αυτών των πρώιμων περιόδων μπορεί να προκαλέσει βλάβη που αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες να εξελιχθεί σε καρκίνο του μαστού πολύ αργότερα στη ζωή.

Μέχρι στιγμής, έχουμε σημαντικά στοιχεία σχετικά με τις καρκινογόνες επιδράσεις αρκετών χημικών ουσιών που διαταράσσουν τις ορμόνες, που βρίσκονται στα τρόφιμα και σε μια ποικιλία καταναλωτικών προϊόντων (δηλαδή καλλυντικά, προϊόντα προσωπικής υγιεινής, προϊόντα καθαρισμού, έπιπλα, ρούχα κ.λπ.). Μια ποικιλία από κοινώς χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα, επιβραδυντικά φλόγας (PCB), πλαστικοποιητές (BPA), συνθετικές αρωματικές ουσίες (φθαλικές ενώσεις), συντηρητικά (parabens) και ακόμη και διοξίνες (που βρίσκονται σε ορισμένα καλλυντικά) είναι όλα γνωστά χημικά που διαταράσσουν τις ορμόνες με πολύ περισσότερες βιολογικές επιδράσεις, εκτός από για τον καρκίνο.

συμπέρασμα 4: Η επιστημονική έρευνα δείχνει ότι οι ορμονικοί διαταράκτες συνδέονται με τον καρκίνο του μαστού.

Αντικαρκινικά φάρμακα και οιστρογόνα

Η πλειονότητα των αντικαρκινικών φαρμάκων στοχεύουν στο να μην επιτρέψουν στα οιστρογόνα να φτάσουν στον όγκο. Ας δούμε μερικά από αυτά

  • Οι εκλεκτικοί ρυθμιστές υποδοχέων οιστρογόνου (SERMs), περιλαμβάνουν τα φάρμακα tamoxifen (Nolvadex) και toremifene (Fareston). Μπλοκάρουν τους υποδοχείς οιστρογόνων, εμποδίζοντας τα οιστρογόνα να συνδεθούν με αυτούς.
  • Οι εκλεκτικοί αποικοδομητές υποδοχέων οιστρογόνου (SERDs), περιλαμβάνουν τα φάρμακα Elacestrant (Orserdu) και fulvestrant (Faslodex). Αυτά τα φάρμακα βλάπτουν τους υποδοχείς οιστρογόνων, με αποτέλεσμα τα οιστρογόνα να μην μπορούν να συνδεθούν με αυτούς.
  • Ένας άλλος τρόπος για να σταματήσουν τα οιστρογόνα να τροφοδοτούν τον όγκο είναι να αποτρέψουν το σώμα από το να τα παράγει. Αυτό κάνει μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται αναστολείς αρωματάσης, τα οποία σταματούν την παραγωγή οιστρογόνων. Αυτά περιλαμβάνουν την anastrozole (Arimidex), το exemestane (Aromasin) και τη letrozole (Femara).
  • Με ανάλογο τρόπο, οι ανταγωνιστές της ορμόνης απελευθέρωσης της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LHRH) διακόπτουν την παραγωγή οιστρογόνων από τις ωοθήκες οδηγώντας σε προσωρινή εμμηνόπαυση. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν goserelin (Zoladex) και leuprolide (Lupron).

Όπως μπορείτε να δείτε, η πλειονότητα των φαρμάκων για τον καρκίνο του μαστού επικεντρώνεται στα οιστρογόνα που παράγει το σώμα, είτε στην παραγωγή του (την οποία καταστέλλουν), είτε στους υποδοχείς του, τους οποίους μπλοκάρουν ή καταστρέφουν για να αποτρέψουν τη δέσμευση των οιστρογόνων σε αυτά.

Συμπέρασμα 5: Οι ορμονικές θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού στοχεύουν στο να προλάβουν τα οιστρογόνα του σώματος από το να φτάσουν στον όγκο.

Πιο έξυπνες θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού

Τι θα μπορούσε να συμβεί αν, εκτός από το να προλάβουμε τα οιστρογόνα του σώματος να αλληλεπιδράσουν με τα καρκινικά κύτταρα, εμποδίσουμε επίσης τις χημικές ουσίες που συμπεριφέρονται σαν οιστρογόνα στο σώμα μας να κάνουν το ίδιο;

Τότε γιατί να εστιάσουμε μόνο στα οιστρογόνα που παράγονται στο σώμα μας κατά τη διάρκεια της ορμονοθεραπείας για τον καρκίνο του μαστού και όχι και στα ψεύτικα οιστρογόνα στα οποία εκτιθόμαστε από τον τρόπο ζωής μας, που είναι επίσης μέρος του προβλήματος;

Ίσως μια τέτοια προσέγγιση θα έδινε πρόσθετη βοήθεια και ελπίδα στους ασθενείς με καρκίνο του μαστού και τις οικογένειές τους.

Τα οιστρογόνα που παράγονται από το σώμα είναι μόνο η μία πλευρά της ιστορίας. Οι χημικές ουσίες που συμπεριφέρονται όπως τα οιστρογόνα, συνδέονται με τους ίδιους υποδοχείς και ανταγωνίζονται αρνητικά τα οιστρογόνα του σώματος, αποτελούν επίσης μέρος του προβλήματος, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς, παρά τα υπερσύγχρονα φάρμακα και την εξέλιξη στη διαχείριση της ασθένειας.

Συμπέρασμα 6: Διαφορετικές επιλογές τρόπου ζωής μπορούν να μειώσουν σημαντικά την έκθεση στα ψευδοοιστρογόνα, με αποτέλεσμα την μείωση των επιπέδων τους στο σώμα.

Συμπέρασμα 7: Η πρόληψη των ψευδοοιστρογόνων από το να φτάσει στα καρκινικά κύτταρα του μαστού θα μπορούσε να είναι μια στοχευμένη και χρήσιμη προσθήκη στην υπάρχουσα θεραπεία του καρκίνου του μαστού.

Τι συμβαίνει στα γονίδια του καρκίνου του μαστού όταν μειώνουμε την έκθεση σε ενδοκρινικούς διαταράκτες;

Αν και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συνεργάζονται (γενετικοί, λοιμώδεις, περιβαλλοντικοί) για να αναπτυχθεί αρχικά ο καρκίνος του μαστού και τελικά να εξελιχθεί στην καθ’αυτή ασθένεια, οι επιστήμονες επιμένουν ότι η διατροφή και ο τρόπος ζωής παίζουν κρίσιμο ρόλο. Είμαστε τυχεροί που έχουμε πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις που δείχνουν οτι η μείωση της έκθεσης των ενδοκρινικών διαταραχών στην καθημερινής ζωή των γυναικών έχει άμεσες και σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην λειτουργία του DNA.

Σε αυτή τη μελέτη οι επιστήμονες εξέτασαν εάν η χρήση προϊόντων προσωπικής φροντίδας χωρίς ορμονικούς διαταράκτες (parabens και φθαλικές ενώσεις) θα είχε κάποια επίδραση στα γονίδια που είναι απορρυθμισμένα στον καρκίνο του μαστού.

Η απάντηση είναι πως ΝΑΙ! Τα γονίδια που συσχετίζονται με τον καρκίνου του μαστού ανταποκρίνονται αμέσως όταν μειώνεται το τοξικό φορτίο του σώματος.

Μόλις 28 ημέρες χρήσης μη τοξικών προϊόντων προσωπικής φροντίδας έδειξαν ότι αρκούν για να λειτουργήσουν σε πιο φυσιολογικά επίπεδα τα γονίδια που σχετίζονται με τον καρκίνο του μαστού και να αποκατασταθούν αισθητά οι λειτουργίες των κυττάρων.

Να σημειωθεί ότι οι συμμετέχουσες στη μελέτη ήταν υγιείς γυναίκες, οι οποίες όμως είχαν ήδη μη φυσιολογικές γονιδιακές λειτουργίες στα γονίδια που σχετίζονται με τον καρκίνο του μαστού, αυξάνοντας σημαντικά το ρίσκο για την ανάπτυξη της νόσου αργότερα στη ζωή τους. Η μετάβαση από τοξικά προϊόντα προσωπικής φροντίδας σε καθαρά προϊόντα χωρίς ορμονικούς διαταράκτες ήταν το καθοριστικό βήμα για την ομαλοποίηση των λειτουργιών του DNA τους και τη μείωση του κινδύνου για καρκίνο του μαστού.

Αυτή η πρωτοποριακή μελέτη δείχνει 3 σημαντικά πράγματα:

  1. Η καθημερινή χρήση μη τοξικών καλλυντικών και προϊόντων προσωπικής υγιεινής είναι ένα μεγάλο βήμα προς τη μακροπρόθεσμη υγεία.
  2. Η καθημερινή έκθεση σε ορμονικούς διαταράκτες μέσω των συνηθισμένων καλλυντικών και προϊόντων προσωπικής υγιεινής αντιπροσωπεύει σημαντικό τοξικό φορτίο για τον οργανισμό.
  3. Η απορρόφηση των τοξινών μέσω του δέρματος είναι μια σημαντική οδός έκθεσης που πρέπει να προσέχουμε. [Διαβάστε περισσότερα για την διαδερμική απορρόφηση εδώ] Η αλήθεια είναι ότι το σώμα έχει τεράστιες δυνατότητες αποτοξίνωσης και θα αποσυμφορήσει τον οργανισμό από τις τοξίνες γρήγορα αν το βοηθήσουμε και μειώσουμε αισθητά το καθημερινό τοξικό φορτίο. Και αυτό είναι που πρέπει να κάνουμε. Να εστιάσουμε σε απλά, αλλά ουσιαστικά βήματα που κάνουν μεγάλη διαφορά.

Το ATUA LAB σας δίνει πρόσβαση σε premium, μη τοξικά καλλυντικά που μπορούν να κάνουν τη διαφορά που χρειάζεστε.

Δείτε όλα τα προϊόντα μας.